Informacje

Stan: zlikwidowana     Rok budowy: 1882     Rok likwidacji: 2003     Prześwit: 750 mm     

Strony i publikacje

Kampania buraczana na wąskim torze w 2001 r.

Andrzej Gibek  –  Koleje Małe i Duże 1/2002

Fotograficzna relacja z kampanii buraczanej prowadzonej na trzech istniejących wówczas kolejach cukrowniczych należących do cukrowni w Kruszwicy, Tucznie i Dobrem. Dla Cukrowni Dobre była to ostatnia kampania z wykorzystaniem transportu buraków koleją wąskotorową w historii. Koleje cukrowni Kruszwica i Tuczno przetrwały rok dłużej, rozebrano je w 2003 roku.

Kujawskie Koleje Dojazdowe

Bogdan Pokropiński  –  Poznań 1994

Omówienie historii kolei wąskotorowych na Kujawach Bogdan Pokropiński rozpoczyna od analizy uwarunkowań geograficznych tego regionu. To właśnie one stały się powodem wybudowania tam gęstej sieci kolei cukrowniczych przez cukrownie w Pakości, Kruszwicy, Mątwach i Tucznie. Później przychodzi kolej na koleje cukrowni Brześć Kujawski, Dobre, Ostrowy, Gosławicie i inne. Oddzielny rozdział poświęcony jest historii Kujaw w okresie pierwszej wojny światowej. Następnie autor omawia historię kolei wąskotorowych w okresie międzywojennym, podczas drugiej wojny światowej oraz w pierwszych latach po jej zakończeniu. W 1949 roku nastąpiło scalenie trzech najważniejszych sieci kolei wąskotorowych na Kujawach, czemu autor poświęca krótki rozdział. Kolejne opisują schyłek "złotego wieku" oraz tabor używany na poszczególnych liniach. Znaczną część publikacji zajmują tablice z wykazami taboru eksploatowanego przez cukrownie oraz przez Kujawskie Koleje Dojazdowej. Książkę zamyka zbiór blisko 50 archiwalnych fotografii, często z miejsc, do których kolej wąskotorowa już nie dociera. Do książki dołączona jest schematyczna mapa obrazująca rozwój kolei wąskotorowych na Kujawach w latach 1913, 1915 oraz 1938.

Kolej wąskotorowa cukrowni Kruszwica

Bodgan Pokropiński  –  Świat kolei 9/2004, 1/2005, 3/2005, 5/2005

Wyczerpujący czteroczęściowy artykuł opisujący historię najdłuższej sieci wąskotorowej kolei cukrowniczej należącej do Cukrowni Kruszwica. Na dwudziestu stronach autor przedstawił etapy budowy kolejki oraz eksploatowane na niej parowozy, wagony osobowe i towarowe. Każda z części artykułu zawiera liczne fotografie oraz szkice, a także wykaz eksploatowanego taboru.